فلسفه نباف شاعر!


چه ممکن - چه محال


چه جبر - چه اختیار


چه هر کووفت دیگری...؛


او
 رفته است دیگر!

خداوندا تو می دانی که من دلواپس فردای خود هستم


مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را


مبادا گم کنم اهداف زیبا را


مبادا جا بمانم از قطار محبت ها


دلم بین امید وناامیدی می زند پرسه


می کند فریاد


مرا تنها تو نگذاری خداوندا...


 
شَرمنـנه مےڪُنــے . . .

 
گـاهـے נر פֿـوآبـــ بــِہ مـَלּ سَر مے زَنــے 

 
بـہ פֿـوآبــ ـهـــايَمـ سَـرَڪ نڪش 
 
 
وَقتـے נر لـَحظــآتـــ بيـנاريَمـ פــُضـور نـَـנآرے